ELİF

Büyük bir kalabalık… Nazım,” Sen de artık herkes gibisin” dediğinde gözünüzde canlanan tablo gibi. Birbirine benzeyen bir sürü insan. Yanınızdan geçen bir sürü siz. Yanımdan geçen bir sürü ben! Yüzler silik. Garip bir şekilde umut dolu sanki herkes. Şarkı da dediği gibi “bir umuttu yaşatan insanı”… Ve her şey bir umutla başlamıştı.

Yoğun bir çalışma günü, ardından büyük bir kalabalık. İş sonrası arkadaşlarla ve bir bardak içecekle konuşup durduğumuz hayallerimiz.

Ama bugünden aklımda bir tek Elif kaldı. Elif ‘te kaldım ben. Elif Arapça'nın ilk harfi. Vahdeti temsil ediyor. Kelime manası dost, sevgi demek. Elif demek bir olmak, bir olanı idrak etmek demek aslında. Ben Elif ‘te kaldım çünkü Elif umut demek!

Bir otobüsün camından bakan bir çift göz düşünün. Öyle bir çift göz ki gördüğü her şeyle yeni tanışıyor. İnsanlar devler, binalar dağlar gibi. Bir çift göz düşünün; pırıl pırıl bakıyor, gülmekle ağlamak arasında sıkışmışlar. Camla önünde engeller var. Çırpınıyor, daha şimdiden engel tanımak istemiyor. Ağlıyor, nazla niyazla her isteğini yaptırıyor. Gülünce hepimiz gülüyoruz, bir ağlıyor hepimiz de iç geçirircesine bir ayyyy peydah oluyor. Bir ‘ce’ yapınca gülüyor da, diğer sözleri somurtmak için bahane sayıyor.

Elif daha on aydır bizimle yaşıyor. Bizimle dediysem dünya insanlarıyla... Anne demeyi öğrenmiş. Otobüsün korkuluklarına korkusuzca tırmanmak istiyor. Kolları, bacakları yumuk yumuk. Öyle tombulluktan çukurlar oluşmuş dirseklerinde. Bizim bilmediğimiz bir şeyler biliyormuş gibi. Biz soytarı, o ise kral…

Dedim ya ben Elif te kaldım çünkü Elif umut demek! Hep iç geçiririz ya “ah çocuk olsam “ diye. İşte o özgürlüğü ne zaman kaybettiğimi düşünüyorum. Ben de Elif  olmuştum bir zamanlar, hatırası sehpanın üzerinde bir fotoğraf. Elime mızmızlanmayayım diye bir saat tutuşturulmuş, kulağımda inci küpeler var. Şimdi Elif ‘e bakıyorum; sonradan öğrendiğimiz o kötü duygular olmadan nasıl da mücadeleci ve nasıl da dünyanın hakimi olduğumuzu görüyorum.

Elif olmak istiyorum. Artık mümkün değil biliyorum. Ama bir gün Elif 'lerin kim olduklarını unutmadıkları ve sonradan öğretilenlere aldanmadıkları günlerin gelmesini umut ediyorum. Ne de olsa bir umutla başlıyor her şey!